Tweet
Medeniyetlerin buluştuğu nokta, Türkiye’nin batı ucu, Ege Bölgesi...
Medeniyetlerin buluştuğu nokta, Türkiye’nin batı ucu, Ege Bölgesi...
Coğrafi konumu ve ılıman iklimi ile yüzyıllardır değişik kültürlerden insanlara ev sahipliği yapmış olan Ege Bölgesi, renkli yemek kültürüyle de dünyanın en zengin üç mutfağından biri sayılan Türk mutfağı içerisinde önemli bir yer alıyor.
Türk mutfak kültüründe önemli bir yere sahip olan Ege mutfağı, doğanın sunduğu çeşit çeşit otlar, elverişli topraklarda yapılan tarım ve hayvancılık sayesinde son derece leziz ve zengin bir mönüye sahiptir.
Barışın simgesi zeytin dalıdır, Ege mutfağının simgesi ise zeytinyağı...
Radika, turp otu, hardal otu, çibez, deniz börülcesi... Bu otlar, sahip oldukları değişik isimlerin yanı sıra lezzetleriyle ve sadece Ege yöresinde yetişme özellikleriyle de ilgi çekiciler.
Ege’nin otları aslında saymakla bitmez; Hindiba, kümülez, labada, arapsaçı, dalgan, sarmaşık ve keme dikeni...
Kültürün önemli bir parçası olarak yemek...
Bir toplumun yemekleri, kendi kültürünün belki de en güzel öğelerini içinde barındırır. Ege’de bugüne dek korunmuş olan gelenek ve göreneklerimizin de bir kısmı yapılan değişik yemeklerde gizli. Örneğin, nişanlanan kız evi tarafından yapılan, un kurabiyesine benzeyen ve önce oğlan evine gönderilip, sonra tebriğe gelen misafirlere sunulan “şeker işi”, misafirverperliğin ve teşekkürün bir simgesi.
Yaklaşık 9000 bin yıldır, değerli bir besin kaynağı olarak yetiştirilen buğday, Ege’de bazı yörelerdeki düğünlerde mutlaka haşlanmış olarak ikram edilir. Varlıklı olsun olmasın bütün aileler bunu gerçekleştirir.
Diğer bir düğün adeti olan buğday ve koyun etinden oluşan “keşkek yemeği”, kabuğu çıkarılmış buğdayın koyun etiyle odun ateşinde pişirilmesiyle yapılır. Edremit Körfezi’nde Havran’a bağlı Köylüce’de, buğday öğütülmek için değirmenlere gönderilmez, dibek taşının başında gözleri bağlanmış atlarla, saatlerce dönerek hazırlanır. Bu zahmetli uğraşı Köylüce’nin yerlileri konuklarına verdikleri önemin en güzel göstergesi olarak kabul ettiklerini açıklıyorlar.
Dünya tütün üretiminde başı çeken Türkiye’nin ihraç ettiği tütünlerin yaklaşık % 85-95’ini sağlayan Ege Bölgesi’nde tütün kırımlarından sonra “Bazina” adı verilen bir yemek şöleni düzenlenir. Davetliler tahta kaşıklarıyla, hamur işi, bamya ve kıymadan oluşan bazinayı yedikten sonra, gelecek “Bazina günü” için tarih tespit ederler.
Coğrafi konumu ve ılıman iklimi ile yüzyıllardır değişik kültürlerden insanlara ev sahipliği yapmış olan Ege Bölgesi, renkli yemek kültürüyle de dünyanın en zengin üç mutfağından biri sayılan Türk mutfağı içerisinde önemli bir yer alıyor.
Türk mutfak kültüründe önemli bir yere sahip olan Ege mutfağı, doğanın sunduğu çeşit çeşit otlar, elverişli topraklarda yapılan tarım ve hayvancılık sayesinde son derece leziz ve zengin bir mönüye sahiptir.
Barışın simgesi zeytin dalıdır, Ege mutfağının simgesi ise zeytinyağı...
Radika, turp otu, hardal otu, çibez, deniz börülcesi... Bu otlar, sahip oldukları değişik isimlerin yanı sıra lezzetleriyle ve sadece Ege yöresinde yetişme özellikleriyle de ilgi çekiciler.
Ege’nin otları aslında saymakla bitmez; Hindiba, kümülez, labada, arapsaçı, dalgan, sarmaşık ve keme dikeni...
Kültürün önemli bir parçası olarak yemek...
Bir toplumun yemekleri, kendi kültürünün belki de en güzel öğelerini içinde barındırır. Ege’de bugüne dek korunmuş olan gelenek ve göreneklerimizin de bir kısmı yapılan değişik yemeklerde gizli. Örneğin, nişanlanan kız evi tarafından yapılan, un kurabiyesine benzeyen ve önce oğlan evine gönderilip, sonra tebriğe gelen misafirlere sunulan “şeker işi”, misafirverperliğin ve teşekkürün bir simgesi.
Yaklaşık 9000 bin yıldır, değerli bir besin kaynağı olarak yetiştirilen buğday, Ege’de bazı yörelerdeki düğünlerde mutlaka haşlanmış olarak ikram edilir. Varlıklı olsun olmasın bütün aileler bunu gerçekleştirir.
Diğer bir düğün adeti olan buğday ve koyun etinden oluşan “keşkek yemeği”, kabuğu çıkarılmış buğdayın koyun etiyle odun ateşinde pişirilmesiyle yapılır. Edremit Körfezi’nde Havran’a bağlı Köylüce’de, buğday öğütülmek için değirmenlere gönderilmez, dibek taşının başında gözleri bağlanmış atlarla, saatlerce dönerek hazırlanır. Bu zahmetli uğraşı Köylüce’nin yerlileri konuklarına verdikleri önemin en güzel göstergesi olarak kabul ettiklerini açıklıyorlar.
Dünya tütün üretiminde başı çeken Türkiye’nin ihraç ettiği tütünlerin yaklaşık % 85-95’ini sağlayan Ege Bölgesi’nde tütün kırımlarından sonra “Bazina” adı verilen bir yemek şöleni düzenlenir. Davetliler tahta kaşıklarıyla, hamur işi, bamya ve kıymadan oluşan bazinayı yedikten sonra, gelecek “Bazina günü” için tarih tespit ederler.