Tweet
Dağların, şiddetli rüzgarların emrine verildiği; kuş ve karınca dilini bilen; şeytanlara dalgıçlık v.b işlerde emir veren -selam O'na- Süleyman peygamberimiz zamanında geçtiği aktarılagelen bir hikaye... Işığı olana ibret, aklını kullanana uğur, nasibi olana aydınlık ola...
Devr-i Süleyman'da bir serçe yaşarmış, kendi halince rızkını Allah'tan beklermiş. Yine yolda bulduğu buğday tanelerini yediği bir sırada uzaktan sakallı başlı, yüzüne bakıldığında güven veren bir adamın geldiğini görmüş.
Adamın bu görünüşünden aldığı cesaretle buğdayını yemeye devam etmiş. Sonra birden bir taş ayağına isabet etmiş ve bacağı kırılmış. Birden neye uğradığını şaşıran serçe adamın yüzünden aldığı güvene dayanarak kimin attığından iyice emin olmak istemiş ve taşın gelebileceği mesafede sakallı adamdan başka kimsenin olmadığını gördüğünde peygamberin yolunu tutmuş.
Peygamberin hukukundan emin olduğu için sarayına kadar gitmiş ve derdini anlatmış. Ardından tarifini yaptığı adamı çağırmışlar, adamın serçenin bacağını kırdığından emin olduklarında hakkaniyetin gereği olarak peygamberin karşısında kısas uygulamak istemişler. Serçenin ayağının kırılması gibi adamın da ayağının kırılmasına karar verilmiş.
Bu kararı duyan serçe, feryat figan etmiş. Serçenin feryadını duyan peygamber, figanının nedenini sormuş. Serçe şöyle yanıt vermiş;
- Selam sana Ey Süleyman! Bu şahıs benim ayağımı kırdı. Onun da ayağını kırıp onun gibi davranmak yerine bana güven verip aldatan suratındaki sakalını kezseniz daha hayırlı olmaz mı? Böylece benim gibi başkaları da adamın sakalına bakarak fikir sahibi olup kendilerini tehli***e atmazlar.
demiş ve bu bilgelik karşısında şaşıran peygamber bu hikmeti açığa çıkardığı için Allah'a övgüyle yönelmiş...
Devr-i Süleyman'da bir serçe yaşarmış, kendi halince rızkını Allah'tan beklermiş. Yine yolda bulduğu buğday tanelerini yediği bir sırada uzaktan sakallı başlı, yüzüne bakıldığında güven veren bir adamın geldiğini görmüş.
Adamın bu görünüşünden aldığı cesaretle buğdayını yemeye devam etmiş. Sonra birden bir taş ayağına isabet etmiş ve bacağı kırılmış. Birden neye uğradığını şaşıran serçe adamın yüzünden aldığı güvene dayanarak kimin attığından iyice emin olmak istemiş ve taşın gelebileceği mesafede sakallı adamdan başka kimsenin olmadığını gördüğünde peygamberin yolunu tutmuş.
Peygamberin hukukundan emin olduğu için sarayına kadar gitmiş ve derdini anlatmış. Ardından tarifini yaptığı adamı çağırmışlar, adamın serçenin bacağını kırdığından emin olduklarında hakkaniyetin gereği olarak peygamberin karşısında kısas uygulamak istemişler. Serçenin ayağının kırılması gibi adamın da ayağının kırılmasına karar verilmiş.
Bu kararı duyan serçe, feryat figan etmiş. Serçenin feryadını duyan peygamber, figanının nedenini sormuş. Serçe şöyle yanıt vermiş;
- Selam sana Ey Süleyman! Bu şahıs benim ayağımı kırdı. Onun da ayağını kırıp onun gibi davranmak yerine bana güven verip aldatan suratındaki sakalını kezseniz daha hayırlı olmaz mı? Böylece benim gibi başkaları da adamın sakalına bakarak fikir sahibi olup kendilerini tehli***e atmazlar.
demiş ve bu bilgelik karşısında şaşıran peygamber bu hikmeti açığa çıkardığı için Allah'a övgüyle yönelmiş...