Tweet
müfettiş
Müfettişlik sınavını kazanan adaylar,gerekli meslek pratiğini kazanmak ve atandıkları görev yerlerinde zorlukla karşılaşmamak için altı aylık kursa tabi tutulurlar.Hemen hepsi müfettiş olmanın,gidecekleri heryerde saygı ve itibar görme duygusunun heyecanı içindedir. Bu hayallerle ilk derslerine girerler.Bir müddet sonra sınıfa saçının çoğu dökülmüş geri kalanıda beyazlamış,zayıf uzun boylu ama yılların meşakkati nedeniyle kamburlaşmış beli yüzünden kısa görünen gözünde gözlüğü ile eski bir müfettiş girer.Adam o gün görülecek meslekle ilgili dersin hocasıdır.
-Arkadaşlar... diye söze başlar.Derse başlamadan evvel size bir fıkra anlatayım da hem gideceğiniz yerlerde müfettiş olarak nasıl karşılanacağınız hakkında bir fikriniz olsun.Hem de bu ilk dersimizi sıkıcı geçirmeyelim der ve anlatmaya başlar.
-Bütün ömrünü canlı-cansız her varlığa adayarak geçiren,hemen hiç bir kimseye kötülüğü dokunmamış, iyi bir insan ölür.Melekler adamın ruhunu alıp cennete götürürler.Gördüğü cennet güzellikleri karşısında adamcağız mest olur.Kendinden geçer.Bütün zamanı tarif edilmez mutluluklarla geçmektedir.Yalnız bu zevk-u safa sürerken arada bir yukarıdan gelen sesler dikkatini çeker.Bu sesler sanki 150 kiloluk bir adamın ayak sesleridir.Merakını yenemeyip cennetin bir üst katına çıkar.Bir de bakarki ne görsün?Bir ayı...Evet bir ayı...Adamcağızın şaşkınlığı geçince hemen sorar.
-Ayı kardeş.Ben cennete canlı-cansız herkese iyi davrandığım,kmseye kötülük yapmadığım için geldim.Sen neyaptın da burada benden daha yüksek bir makama ulaştın?
Ayı hiç umursamaz bir tavırla cevap verir.
-Dünyada iken bir müfettiş boğmuştum.
-Arkadaşlar... diye söze başlar.Derse başlamadan evvel size bir fıkra anlatayım da hem gideceğiniz yerlerde müfettiş olarak nasıl karşılanacağınız hakkında bir fikriniz olsun.Hem de bu ilk dersimizi sıkıcı geçirmeyelim der ve anlatmaya başlar.
-Bütün ömrünü canlı-cansız her varlığa adayarak geçiren,hemen hiç bir kimseye kötülüğü dokunmamış, iyi bir insan ölür.Melekler adamın ruhunu alıp cennete götürürler.Gördüğü cennet güzellikleri karşısında adamcağız mest olur.Kendinden geçer.Bütün zamanı tarif edilmez mutluluklarla geçmektedir.Yalnız bu zevk-u safa sürerken arada bir yukarıdan gelen sesler dikkatini çeker.Bu sesler sanki 150 kiloluk bir adamın ayak sesleridir.Merakını yenemeyip cennetin bir üst katına çıkar.Bir de bakarki ne görsün?Bir ayı...Evet bir ayı...Adamcağızın şaşkınlığı geçince hemen sorar.
-Ayı kardeş.Ben cennete canlı-cansız herkese iyi davrandığım,kmseye kötülük yapmadığım için geldim.Sen neyaptın da burada benden daha yüksek bir makama ulaştın?
Ayı hiç umursamaz bir tavırla cevap verir.
-Dünyada iken bir müfettiş boğmuştum.