Eve Besmeleyle girin!

Eve Besmeleyle girin!
Nişabur’da yetişen velîlerden “İmam-ı Kuşeyrî” hazretleri, bir gün “Besmele” okumanın önemini anlatırken;
- Şeytanın evinize girmemesini ister misiniz? diye sordu cemaate.
- Ebette isteriz, dediler.
- Öyleyse evinize her girişte “Besmele okuyun!” buyurdu.
- Hikmeti ne? dediler.
- Eve girerken Besmele okunursa, şeytan; “Bu eve girmeme imkân yok” der ve geri dönüp gider, buyurdu.
Ve sordu yine:
- Evinize bereketin girmesini ister misiniz?
- Tabii hocam, çok isteriz.
- Öyleyse eve her girdiğinizde “üç ihlâs-ı şerif” okuyun! Evinize bereket geldiğini göreceksiniz.
En akıllı insan
Bir gün de bazı sevdikleri;
- Efendim, en akıllı insan kimdir? diye sordular bu zâta.
- “Akıllı insan”, ölümü en çok hatırlayan ve ölüm sonrası için en çok hazırlık yapandır, buyurdu. “Gafiller” dünyada saray yapmakla meşgul olurken, “Akıllılar” kabirde ve Cennette kavuşacakları sarayları hazırlıyorlar.
Şöyle bitirdi:
- Kabir, kadın-erkek herkesin çeyiz sandığıdır. Bu sandığı “salih ameller”le doldurunuz.
Ölümü seven, güler
Bir gün de;
- Ölüme hazırlanan, ecelini yakın bilen ve buna sevinen kimsenin bir tek alameti vardır, buyurdu.
- O nedir? dediler.
- “Güler yüz” ve “Tatlı dil”. Çünkü ölümü seven kimsenin daima yüzü güler.
- Ölümü seven neden güler efendim?
- Müslüman, bu dünyada gurbettedir. Asıl vatanı “Âhiret”tir, “Cennet”tir onun. İnsan bu dünyada bile uzun yıllar ayrı kaldığı memleketine gideceği zaman sevinir, öyle değil mi?
- Evet hocam. Hem de çok sevinir.
- İşte mümin de, asıl memleketi, hakiki vatanı olan “Âhiret”e, oradaki “Cennet nimetleri”ne ölümle kavuşur ancak. Ölümü bunun için sever. Ne vakit öleceğini düşünse, içi ferahlar, kederi gider, neşelenir, sevinir.