Sen bir saman çöpüsün

Sen bir saman çöpüsün
Hindistan evliyâsından “Mahdumzade Ebül Kasım” hazretleri, bir gün sevdiği bir gence;
- Evladım, nefs kâfir olduğu için küfür çabuk yayılır, buyurdu. Bu küfre “Dur!” demek çok zordur.
Delikanlı sordu:
- Nasıl zordur efendim?
Buyurdu ki:
- Bir nehir düşün ki güldür güldür akıyor. Sen ise o su üzerinde bir “Saman çöpü”sün ve bunun tersine gitmeye çalışıyorsun. Bu mümkün mü?
- Değil tabii efendim.
- O halde kendini nasıl kurtaracaksın o selden?
- Bilmiyorum hocam. Mümkün değil gibi gözüküyor.
- Mümkün, ama sadece bir tek yolu var bunun.
- O nedir ki?
- Ya bir “kaya kovuğu”na girecek, ya da bir “ağaç oyuğu”na sığınacaksın.
- Bununla neyi kastediyorsunuz efendim?
- Resulullah Efendimiz; “İnsanın dîni, arkadaşının dîni gibidir” buyuruyor. Yâni kiminle arkadaşlık yapıyorsun? Bu mühim. “Kitap” da bir arkadaştır. Ne yazıp ne okuyorsun?
- Yâni arkadaşımız iyiyse kurtulur muyuz hocam?
- Evet. Az önce söylediğim “Kaya kovuğu” ve “Ağaç oyuğu”ndan maksadım bu idi zaten. Yâni “İyi arkadaş” ve “İyi kitap” bulur da bunlara sığınırsan, kurtulursun. Ama arkadaşını iyi seçemezsen, yanarsın. Çünkü onlar, seni de felakete sürükler mutlaka.
Namaz çok mühim
Bir gün de sohbetinde;
- Namaz çok mühim ibadettir, buyurdu.
- Nasıl? dediler
- Namaza ehemmiyet vermeyenleri Cehennemde “Veyl çukuru”na atacağını bildiriyor Cenâb-ı Hak. Hem de sonsuz olarak.
- Sonsuz mu dediniz?
- Evet. Çünkü, namaza ehemmiyet vermeyenin îmânı gidebilir mâzallah.
- Veyl çukuru nedir hocam?
- Cehennemdeki ateş çukurlarının en derinidir.